Wij hebben weer wat meegemaakt, want we zijn naar Maastricht geweest en natuurlijk gaf onze auto weer een waarschuwing en er klonk een piep en er kwam een pijltje op het dashboard den daar schrok ik natuurlijk van. We zijn even gestopt en gekeken wat het pijltje betekende en dat bleek dat er iets met de banden was, we zijn toen doorgereden en de auto reed nog goed en de banden zagen er ook nog goed uit. In Maastricht ben ik natuurlijk ook weer fout gereden, maar daar schrik ik niet van want dat gebeurd me altijd, maar me man wordt dan toch een beetje, nou ja beetje, zenuwachtig en vindt het dan niet meer leuk. Ik heb toen gewoon de borden centrum gevolgd en natuurlijk ook even het verkeerd gehinderd, maar daar word ik ook niet warm of koud van, maar me man wel . Ik zag ook ineens een bekende straat en wist toen waar ik was, maar het is wel heel erg veranderd.
Toen we op het Vrijthof kwamen en we bij het hotel stopte konden we gelijk inchecken, maar ik moest eerst de auto even in de parkeergarage zetten en dat was ook niet ze gemakkelijk, want de deur ging open en gelijk weer dicht en ik kon er niet inrijden, hotel gebeld en er kwam iemand om te helpen, dat betekende dat ze tussen de deur ging staan en zo kon ik de lift inrijden. Toen ik weer bij het hotel kwam was Ben al op de kamer met de bagage en dat heb ik toch wel even moeten horen dat hij dat allemaal alleen had gedaan, Wij zijn toen vrij snel naar beneden gegaan en wat denk je, stonden Bram en Amber bij de receptie en ik wilde er langs lopen want ik wist dat ze zouden komen, maar Ben stond stil en wist niet wat hij zag. We zijn toen gezamenlijk het Vrijthof opgelopen en een terrasje gepakt en 's avonds hebben we ook op het Vrijthof gegeten.
De volgende dag zijn Bram en Amber Maastricht gaan verkennen, ze hadden hun fietsen meegebracht en crosten toen door Maastricht. Wij zijn rustig naar het Onze Lieve Vrouwenplein gelopen en daar lekker wat gedronken en gegeten. Later kwamen Bram en Amber en vertelde dat ze om drie uur de bagage op wilde halen en die stond op onze kamer, dus wij moesten terug. Toen wij bij ons hotel kwamen zeiden ze dat ze nog iets wilde drinken, want ze hadden een verrassing voor Ben en ja hoor om half vier kwam er een Rolls Royce het Vrijthof op rijden en Ben zei kijk nou wat een mooie auto. Kom zei Bram dan ga je er even inzitten en wat zei Ben NEE, want hij snapte het niet, maar toen hij begreep dat ie speciaal voor hem kwam vond hij het prachtig. Wij hebben een ritje van ong. een uur door Maastricht gemaakt en Ben heeft genoten.
Het was een hele leuke dag en het gebeurd ook niet elke dag dat er een RR voor je neus stopt en ja mag dan meerijden en de verhalen tussen Ben en de chauffeur gingen zo technisch dat ik er weinig meer van begreep. 's Avonds gingen Bram en Amber weer met de trein naar huis en de volgende dag hebben we echt uitgerust.
We zijn nog een keer naar het Vrouwenplein gelopen en heeft Ben een kaarsje aangestoken.
Het was denk ik de laatste keer dat wij naar Maastricht zijn geweest want het is toch erg vermoeiend, vooral voor Ben. Hij is snel vermoeid en hij is ook graag thuis. Ik vind het niet erg om alleen door de stad te lopen, maar vind het wel vervelend als Ben alleen op zijn kamer is en dan de hele dag ligt te slapen.